Kort verslag van de bedevaart naar Lourdes - 17 t/m 24 mei 2025

Wat kon je als pelgrim verwachten van deze reis? Je had wel een informatie-avond gehad, je wist al wat het programma ging worden, maar concreet werd het pas gedurende de heenreis.

In de vroege ochtend van 17 mei werd iedereen bij de Antoniuskerk welkom onthaald met een kopje koffie of thee door pastor Sander en werd het reisboekje met het definitieve programma uitgedeeld. En daar gingen we dan. Een grote dubbeldecks-bus, waar al pelgrims uit Voorhout inzaten, bracht ons naar het noordelijkste puntje van Frankrijk, Tourcoing om precies te zijn, net boven Lille. Daar stonden twee gekoppelde TGV-treinen voor ons klaar. Samen met meer dan 800 pelgrims uit alle delen van Nederland (waarvan de meeste van beneden de grote rivieren) reed de trein in één keer naar Lourdes. 

Volgens schema kwam de trein 's avonds aan in Lourdes. Na een goed avondeten in ons hotel en enigszins goede nachtrust – er was een militaire bedevaart in Lourdes en dat betekent veel dorstige soldaten – mochten we de volgende ochtend dan echt naar het heiligdom, dat wil zeggen de grot van de verschijning en de daarbij gelegen kerken. Onze begeleidster Marion, die was meegereisd vanuit de reisorganisatie Huis voor de Pelgrim, had veel ervaring met bedevaarten naar Lourdes. Zij wist precies waar en hoe laat we moesten zijn en dacht altijd vooruit. En met eventuele zorgen kon je altijd bij haar terecht.

De eerste indrukken van het heiligdom zijn overweldigend. Het was er druk, mede vanwege de militaire bedevaart dat weekend. Wie van militair vertoon houdt, kwam ruimschoots aan zijn of haar trekken. Toch voelde het niet zo druk. Iedereen – militair of burger, bisschop of leek, diepgelovig of lichtgelovig, hoge of lage komaf – komt er met hetzelfde doel: pelgrim zijn met al je vragen, intenties, zoektochten, lofuitingen, enzovoort. Iedereen zoekt naar diepgang in het geloof. Je ziet de wereldkerk in een notendop. 

Het programma, met eucharistievieringen, processies, een kruisweg, een bezoek aan de plaatsen in Lourdes waar Bernadette gewoond heeft, leek erg vol, maar zo voelde het niet. Als je je even wilde terugtrekken uit de groep of de energie niet had om een onderdeel te volgen, dan kon dat. Eén dag kon je even aan Lourdes 'ontsnappen' door deel te nemen aan een excursie in de prachtige omgeving van Lourdes, aan de voeten van de Pyreneeën. 's-Avonds was er altijd ruimte voor eigen invulling. Je kon een kaarsje aansteken in het heiligdom, kijken naar of deelnemen aan de lichtprocessie, of je kon even bijpraten in een café of aan de bar in het hotel.

Bezig zijn met je geloof en dat kunnen delen met elkaar zorgt ervoor dat je steeds weer bij elkaar terecht kon voor een praatje of een diepgaand gesprek. Lourdes is een katholieke bubbel waarin het heerlijk vertoeven is, samen met zoveel anderen van over de hele wereld. Pastoor Ed Smeets van Venray, die de geestelijke leiding had over de Nederlandse pelgrims in Lourdes, zei in zijn preek tijdens de slotmis dat Lourdes een thuis is die je overal meeneemt. En zo is het. 

Winfried van Dort